به گزارش بسیج عشایر از فارس؛ اقتصاد ضعیف و نوع معیشت زندگی و تحرک دائم موجب تحولات در طرز تفکر و خصوصیات اخلاقی و هنری مردم ایل شده و این تغییرات یکسری عوامل زیر بنایی را سهل و آسان نموده است مردم ایلات به دلیل داشتن نیاز اجبارأ تکنیک هایی را فرا گرفتند و بدین وسیله شرایط مساعدتری برای خود فراهم ساخته اند.

سیاه چادر مسکن آنان است و باید با زندگی کوچ نشینی و تحرک دایم سازگاری داشته باشد و بسته بندی کردن و حمل و جابه جایی،بر افراشتن و تهیه آن آسان به دست خود مردم انجام گیرد بنابراین مساکن چادر نشینان باید حد اقل شرایط زیر را دارا باشد:

1 ـ سبک،کم حجم و قابل انتقال باشد.

2ـ به صورت عایقی در زمستان گرم و در تابستان خنک باشد.

3ـ در برابر باد و باران و طوفانهای زمستانی مقاوم و با دوام باشد.

4ـ از نظر قیمت ارزان بوده و همه مردم از فقیر و غنی بتوانند ان را تهیه کنند.

5ـ تهیه آن در محل و توسط خود مردم باشد.

 چنین شرایطی در چادر های سیاه که بر طبق تجربه گذشتگان از موی بز تهیه می شود،وجود دارد. در تهیه ی چادر سیاه  چادر بافی،طناب بافی،چیق بافی و نجاری و خراطی مجموعا دست به دست هم داده و زیستگاهی می سازند.

همه این هنر ها و ابتکارات بین مردم ایل رایج است.اگر به عناصر سیاه چادر دقت کنیم چهار قسمت دیده میشوند که عبارتند از :

الف ـ بدنه و سقف که از موی بز بافته شده که دارای نخ های محکم و به هم تابیده است.

 ب ـ طنابها که از پشم گوسفند یا موی بز در مدلها و طرح های متفاوت بافته شده.

ج ـ دیرک یا تیرک ها یا پایه ها و حمالها و حلقه های اتصال چوبی (گوشه گیر) و میخ ها و سنجاق ها که از چوب های مختلف تهیه و آن را می تراشند.

د ـ چیقها یا آلاچیقها که اصطلاحا نی چیت گویند از باریکه نی و چوب و نخ های مویین بافته میشود.

بنابراین به خوبی در می یابیم که این مواد سبک و کم حجم بوده و به راحتی جا به جا می شوند و آسیب پذیری هم ندارند